Gabinet pielęgniarki

Venus stanęła przed drzwiami z kluczami w ręku. Heh, będzie musiała dodać swoje nazwisko, no cóż rozpakuje się w takim razie.
Otworzyła drzwi i weszła i wciągnęła za sobą walizkę. Nie za dużą, taką podróżną jaką zabiera się na 2 tygodnie na wakacje. Rozejrzała się po pomieszczeniu i nie rozpakowując się wyszła zamykając za sobą drzwi.
Tyle jej starczyło, że rozejrzała się i zostawiła rzeczy. Teraz przejdzie się spokojnie po szkole i kto wie, może kogoś ciekawego spotka.

[z/t]

Otworzyła drzwi łokciem i zaczęła dziękować Bogu, że nie zamknęła drzwi na klucz. Inaczej miała by teraz nie mały problem trzymając ranną dziewczynkę na rękach.
Wniosła ją i położyła na łóżko. Zasłoniła parawan od strony drzwi i zaczęła oglądać jej rany. Podniosła jej bluzkę, oglądając żebra i brzuch. Delikatnie przycisnęła palce do paru punktów sprawdzając czy nie ma uszkodzonych wnętrzności.
Odeszła na chwilę do jednej ze szklanych szaf wyciągając z niej opatrunki i plastry. Położyła je na szafce i podeszła do swojej torby. Wyciągnęła z niej flakonik z zielonym płynem i postawiła obok reszty medykamentów.
Zaczęła dezynfekować jej rany uśmiechając się i nucąc uspokajająco. Zdjęła tymczasowe opatrunki i założyła profesjonalne. Usztywniła i opatrzyła złamanie. Kiedy skończyła westchnęła i przetarła spocone czoło.
-Ktoś cię ładnie pokiereszował, powinnaś teraz się porządnie wyspać mała. Dam ci coś, co złagodzi ból i pomoże w leczeniu.
Jej głos był ciepły i miły. Mówiła jednocześnie chowając resztkę opatrunków. Flakonik nadal stał na szafce niepokojąc swą głęboko zieloną barwą.

Słuchała jej słów spokojnie ściągając brwi. W takim razie sprawa była bardziej skomplikowana niż sądziła. Do tego nie mogła od razu pomóc dziewczynce, tak jak by ta chciała. Nie teraz, najpierw musi dowiedzieć się co to za robactwo i kto je wpuścił. Tymczasem jednak dziewczyna musi się wyspać.
-Mam coś, co ci pomoże.
Odpowiedziała po chwili milczenia i zaczęła się krzątać. Wyciągnęła probówkę i nalała do niej zielonego płyny stojącego na stoliku. Dodała do niego jeszcze parę innych wyciągniętych z torebki. Zmieszała je dokładnie aż powstała ciemnobrązowa barwa. Wyciągnęła z szafki strzykawkę i igłę, nalała do niej cieczy i odwróciła się z uśmiechem do dziewczynki.
-Spokojnie, dzięki temu zaśniesz i nie będą śnić ci się koszmary.
Kobieta była szczera. Zrobiła taką mieszankę, że dziewczyna faktycznie wpadnie coś na kształt snu, jednak nie będzie jej się nic śniło. Dodatkowe środki przeciw bólowe i wspomagające leczenie tylko pomogą jej organizmowi. Tymczasem ona będzie musiała zastanowić się o jakie gówno chodzi i jak je wyciągnąć nie przecinając jej skóry.
Za jej zgodą wbiła jej igłę w przed ramię i powoli wpuściła do jej ciała całą zawartość strzykawki. Dziewczyna mogła poczuć mrowienie w ciele i odrętwienie. Powoli odlatywała nie czując już bólu tylko ciepło. Wiedziała co się wokół niej dzieje ale wszystko zdawało się dochodzić z tunelu.
Kobieta wyciągnęła z swojej torby długą fajkę i włożyła do niej papierosa. Odpaliła szybko zapałkami i zabrała się do mycia flakonika po eliksirze i ustawianiu kolorowych butelek na półkach.
-Biedne dziecko.
Mruknęła tylko spokojnie i dalej robiła swoje.

/ w takim razie idź spać i odpiszesz jutro :*

Słysząc jej słowa uśmiechnęła się.
-Tak, można powiedzieć, że ją lubię.
Co miała jej powiedzieć? Że przybyła tu tylko ze względu na brata? Nie, nie powinna. Lepsze jest małe kłamstwo niż gorzka prawda dla rannego. Przykryła ją kocem a sama przez noc by trochę pospać ułożyła się na łóżku obok.
Rano wstała wcześnie i zaszła do kuchni po jakieś śniadanie. Zrobiła kanapki i gorącą herbatę dla dziewczyny. Sama pocieszyła się bułką i kawą. Nie lubiła gotować i nie zbyt jej to wychodziło więc swoje szaleństwa kuchenne ograniczała do minimum. Kanapki i herbatę postawiła na stoliku przy łóżku dziewczyny. Sama siedziała przy biurku wertując karty zdrowia uczniów.
Właściwie to nie miała nic ciekawego do roboty. Nikt do niej nie zaszedł prócz dziewczyny, a nie zostawi jej samej w gabinecie takiej poobijanej.
Słysząc jej głos powoli się odwróciła przeczesując włosy dłonią.
-Już wstałaś? Zjedz śniadanie. Jak się czujesz?
Wydawała jej krótkie komendy jednak głosem przyjaznym i ciepłym. Nie chciała zniechęcić do siebie pacjentki. W końcu jeszcze trochę tutaj będzie musiała przesiedzieć i parę razy pojawić się.

Powodzenie?! Hahahaha, ciężko pytać się o takie rzeczy kobiety z pod latarni. Naprawdę źle. W końcu jeśli nie była by piękna nie miała by klientów. Musi być piękna i tyle. Nie było innej możliwości niż podobanie się mężczyzną. Wszystkim bez wyjątku i bez względu na ich wygląd.
Kobieta zachichotała cicho kręcąc delikatnie głową na boki.
Jednak humor poprawiła jej reakcja dziewczyny na jedzenie. Taka młodzieńcza radość i entuzjazm, których u niej było od dawna brak.
-Smacznego, niech ci pomoże.
Dobrze, że dziewczyna miała apetyt. Szybko wyzdrowieje, gorzej tylko z robactwem w jej głowie. Póki nie dowie się, co to dokładnie jest nie usunie go. Najlepiej jakby powiedziała jej o kogo chodzi, a ona załatwiła by resztę.
Kiedy zaczęła zadawać jej pytania ta uśmiechnęła się i wstała z krzesła. Spokojnym krokiem podeszła do niej. Tym razem była ubrana w piękną czerwoną suknię i niezbędny kitel lekarski. Widać, że kobieta potrafi się seksownie ubrać. Usiadła na skraju łóżka i zaczęła mówić.
-Przespałaś całą noc, już jest prawie południe. Jak chodzi o to co ci podałam powiem ogólnikowo. Nie warto zamęczać ludzi chemią zielarstwem. Jest to swoista mieszanka leków przeciwbólowych, nasennych i pewnej delikatnej trucizny z Indii. Uprzedzając twoje pytanie - była ona po to by zmniejszyć twoje koszmary. Możesz mieć problemy z koncentracją na lekcjach, ale nie powinno być aż tak źle ze snami. Nie pozbyłam się robaka bo muszę się dowiedzieć, co to dokładnie jest. Najlepiej jakbyś powiedziała mi, kto to był.
Ale się zagadała. No cóż chciała od razu wszystko wytłumaczyć. Mówiła dość wolno jednak nie monotonnie. Odetchnęła głośno i uśmiechnęła się.
-Jakieś pytania?

Słysząc jej słowa pociągnęła krzesło i usiadła na nim przy łóżku przypatrując się jej jednocześnie delikatnie marszcząc oczy. Nie podobało jej się, że tak się boi. W takim razie musiało stać się coś nieciekawego. Jeśli był to uczeń, to trzeba będzie wyciągnąć wobec niego konsekwencje. Jeśli jednak ktoś z kadry nauczycielskiej, czy personelu będzie trzeba to zgłosić jak najszybciej bo może pojawić się więcej kłopotów z tym człowiekiem.
Już miała zapytać kogo się boi, jednak tylko otworzyła niepewnie usta. Widziała, jak dziewczyna się stresuje. Powolnym ruchem ścisnęła jej dłoń swymi cieplutkimi palcami, kiedy odezwała się zaś.
-Nie bój się, ktokolwiek to był nie dowie się, że ty mi to powiedziałaś. Uwierz, potrafię dojść do ludzi. Jak mi nie powiesz kto to był, nie będę potrafiła ci pomóc.
Patrzyła na nią ciepło trzymając delikatnie za dłoń. Nie naciskała, nie miała po co. Jeśli się przekona, sama jej powie jeśli nie będzie musiała żyć na łasce oprawcy.
Słysząc o duszku delikatnie potarła jej skórę pocieszająco.
-Wie, że jesteś w dobrych rękach więc pewnie zajął się własnymi sprawami.
Widząc jak chce wstać wstała i wyprostowała się. W jej ciepłych oczach było słychać delikatny rozkaz. Taki, któremu nie da się przeciwstawić.
-Nie możesz wstawać jeszcze, jesteś osłabiona. Proszę zostać, mogę sprawdzić co się dzieje, nie mogę cię tu na siłę zatrzymać ale proszę.
W jej głosie była jakaś błagalna nuda, ale mało widoczna.

Nigdy sobie nawet nie wyobrażał, że sam, z własnej woli, odwiedzi pielęgniarkę. Tym bardziej, iż wiedział doskonale, kto pielęgniarką w szkole jest. Wiedział też, że będzie słyszał docinki i złośliwe uwagi. Sam pewnie też nie pozostanie dłużny. Musiał jednak udać się do jej gabinetu. Głowa bolała go niemiłosiernie, a w u siebie nie miał nic co mogłoby pomóc. Venus była jego ostatnią nadzieję. Oczywiście nie miał pewności, że nie da mu nic co spowoduje jego nagłą śmierć. Mimo wszystko, chciałby jeszcze trochę pożyć. Przecież nie mógł zawieźć Jin-Mi. Liczyła na niego, prawda? To nic, że w sprawach łóżkowych, ale ważne jest, że wolałabym, żeby Xingke żył.
Kiedy miał wejść do gabinetu właśnie wyszła z niego niebieskowłosa uczennica. Przez chwilę patrzył za dziewczynką. Nigdy wcześniej jej nie widział, albo po prostu sobie tego nie przypominał. Już tyle uczniów przewinęło się w czasie, kiedy tu pracował, że to nie był grzech nie rozróżniać ich.
Po chwili wszedł do gabinetu i zamknął za sobą drzwi. Przeniósł wzrok na pielęgniarkę. Jak zwykle nieskazitelnie piękna i seksowna. Nie chciał jednak myśleć o niej, jako o obiekcie westchnień. Nie dałaby mu żyć, gdyby spróbował ją poderwać, Xingke był tego niemal na sto procent pewny.
-Wybacz za najście, ale potrzebowałbym czegoś na ból głowy.-powiedział prosto z mostu. Ukradkiem rozejrzał się po gabinecie. Nigdy tu nie był. Zawsze sobie wyobrażał, że wyglądu tu raczej jak na jakiejś średniowiecznej sali tortur, a pomieszczenie okazało się najzwyczajniejszym gabinetem.

A więc wszystko jasne, już wie z kim będzie musiała porozmawiać. Przyda się na wszelki wypadek. Pobicie, groźby i trwałe uszkodzenie ciała uczennicy to nie jest błahostka. Jeśli zetknie się z czymś takim jeszcze raz to od razu z nim o tym porozmawia.
Kiedy dziewczyna zaczęła się ubierać, ona zdjęła poszewki z łóżka i pościeliła je. Skoro dziewczyna ma zamiar wyjść nie będzie jej powstrzymywać. Kiedy wychodziła kobieta pociągnęła krzesło na swoje miejsce. Już miała zacząć uzupełniać jej kartotekę, kiedy usłyszała znajomy głos. Na jej twarzy wykwitł uśmiech, odwróciła się i odezwała milutkim głosem.
-Na ból głowy najlepszy jest seks cherie.
Ten ton pasował to słowa zwanego "kpina", no tak trzeba w końcu znać kogoś, z kim można się podroczyć. Nie wstawała ze swojego miejsca tylko patrzyła na niego z gołą nóżką założoną na nogę. Czekała na jego reakcję.
Fiołkowe oczy uważnie się mu przyglądały. Nie przyzna się, ale nawet wedle jej oceny mężczyzna był cholernie pociągający i seksowny.

Uśmiechnął się pod nosem widząc jej pozę. Dlaczego zawsze musiała wyglądać tak seksownie? Dyrekcja powinna zwrócić jej uwagę, bo zaraz wyjdzie na jaw, że każdy chłopiec tylko udaje ból brzuszka po to, żeby sobie popatrzeć na panią pielęgniarkę. Xingke pewnie też by tak robił, gdyby był młodszy. W tym wieku już nie wypadało odpierdzielać takich akcji, prawda? Choć z drugiej strony zawsze się mówię, że facet zawsze jest dzieckiem. Może i jego zacznie częściej boleć głowa?
-Wiem, słyszałem, ale aktualnie nie mam nikogo, kto chciałby ulżyć mi w bólu.-powiedział niezwykle słodko i uroczo. Oczywiście gdyby chciał i się postarał to poderwałby jakąś kobietę, albo dziewczynę, na raz. Ewentualnie poszukałby Jin-Mi i zaciągnął ją do siebie. Z drugiej strony musi dopilnować, żeby żaden jej nie tykał. W końcu on może mieć inne, ona nie. To było dobre podejście. Bardzo fair i w ogóle.
-Chyba, że jako pielęgniarka chcesz mnie uleczyć.-usiadł na brzegu jej biurku i uśmiechnął się sarkastycznie. Zaczesał włosy, które wchodziły mu do oczu. Po chwili się skrzywił. Głowa bolała go niemiłosiernie. Czuł się, jakby stado koni biegało mu we łbie.

Spokojnie siedziała słuchając go. Ach, jak zawsze takie rozmowy poprawiały jej humor, to było aż zadziwiające. W końcu rzadko pozwalała sobie by być tak sarkastyczna i niemiła.
Słysząc drugą wypowiedź podniosła jedną brew patrząc na niego niby pytająco. Jednak jej oczy błysnęły, trochę psotnie, trochę prowokująco.
-Chciałbyś, jednak za takie rzeczy mi nie płacą.
Powiedziała po czym wstała z krzesła i skierowała się do szafki z tabletkami i innymi miksturami. Chciała na końcu dodać "już", jednak ugryzła się w język. Tutaj nie wiedzą o jej profesji i niech tak zostanie. Miała już wyciągnąć z szafki pigułki, kiedy cofnęła rękę.
Wyciągała małe szklane pudełeczko i moździerz. Wyjęła trochę ziół i utarła. Podeszła do stołu na którym stał mały czajnik. Włączyła wodę, by ta się zagotowała.
Stanęła tyłem do stolika i na nim lekko przysiadła. Założyła jedną nogę przed drugą prezentując zgrabną łydkę i obcasach. Spokojnie patrzyła na niego kątem oka udając, że nie patrzy. Jednak ciężko nie było zerkać na tak ładną powierzchowność.

Na dobrą sprawę, gdyby się tak głębiej zastanowić, to rzadko kiedy wymienili normalne rozmowy. Zwykle były docinki i sarkastyczne uwagi. Sam nie wiedział dlaczego tak było, przecież nie miął nic do Venus, ona nie miała nic do niego. Może prostu chemia nie ta?
-Szkoda. Skorzystałbym.-powiedział robiąc minę w s tyle "not bad". Aż sobie wyobraził jakby mógł wyglądać taki seks. Pewnie by się pozabijali. Uśmiechnął się pod nosem do swoich myśli.
Kiedy kobieta zaczęła coś szperać po szafkach on uważnie i niezwykle bezczelnie się jej przyglądał. W końcu, było czemu. Miał jednak wątpliwości co do tego, czy dobrym pomysłem, było zwrócenia się o pomoc do niej. Miał tylko nadzieję, że nie szykuje jakieś trucizny albo, co gorsze, czegoś na przeczyszczenie.
I tak, cały czas się w nią wpatrywał. Dlaczego miał kryć to, że jest atrakcyjna, skoro tak było? Xingke należał do tych osób, które są stosunkowo bezpośrednie i nie mają problemów z wyrażania swoich odczuć, nawet jeśli miało to być gapienie się na czyjeś cycki. A piersi miała ładne.

Skorzystałbym.
Och, aż dziw, że go nigdy nie widziała w najsławniejszym francuskim burdelu. No ale różne historie różnie się toczą.
-Och cherie, skorzystać to ty możesz z usług dziwki prędzej, niż...
O jedno słowo za dużo. O jedno cholerne słowo. Zacisnęła usta i wróciła do swoich zajęć starając się nie przejmować tym wzrokiem drażniącym jej skórę. Robiło się ciepło, dawno nie miała tego uczucia. Właściwie to ostatni raz pojawiło się, gdy była nastolatką.
Zacisnęła ręce na krawędzi stołu i odwróciła twarz od niego. Wzięła głęboki wdech i zeskoczyła ze stołu. Zrobiła zgrabny obrót i wzięła czajnik w swoje ręce. Podeszła z nim do stołu, gdzie stały gotowe zioła, przesypała je do szklanki i zalała do połowy wrzątkiem.
-Nie martw się, nie mam zamiaru cię otruć, na razie. To tylko zioła, lepsze od tabletek i skuteczniejsze.
Nie patrzyła na niego, mówiła patrząc się w swoje ręce. Musiała się opanować, za mało spała. Właśnie brak snu to jest doskonałe wytłumaczenie dla niej i dla tego dziwnego stanu. No bo w końcu, nie było powodu by się tak czuć...
Nie było...

akurat po burdelach to Xingke nie chadzał. Zwykle potrafił poderwać kobietę, której nie musiał nic płacić na przyjemność. Nie uważał się za takiego przegranego starego dziada, który musiały się posilać pieniędzmi, aby zaspokoić swoje żądze.
-Bez przesady. Aż tak źle ze mną nie jest.-odpowiedział na jej zaczepkę. Zauważył też, że nagle przerwała swoją wypowiedź. Zmarszczył brwi. Coś tutaj było nie tak. Czyżby miała jakieś wspomnienia związane z tą "dziedziną"? Wolał nie pytać, gdyż i tak nie dostałby zapewne odpowiedzi, a narażać się pielęgniarką nie wypada.
No proszę. Nawet ziółka ślicznie zalewała! Raz jeszcze przez jego twarz przebiegł cień uśmiechu. Coś ostatnimi czasy wyrósł ze swojego gburowatego tonu bycia. Aż dziwne, bo przecież zawsze chodził taki dumny i obrażony. Być może w końcu doroślał.
Nie. To nie to.
-Skoro mówisz, że na razie, to będę się pilnował. Spróbuje też nie jeść w bufecie, w końcu istnieje ryzyko tego, że jesteś w zmowie z kucharzem.-rzucił.
W sumie był chory, więc należało mu się coś więcej od siedzenia na biurku. Skierował się w stronę leżanki i wyciągnął się na niej, podkładając sobie dłonie pod głowę. Przez chwilę wbijał spojrzenie w sufit, po czym podjął dalszą część rozmyślań:
-W sumie to jesteś najbardziej niebezpieczną osobą w tej szkole. Możesz pozbyć się kogoś po cichu i zawsze powiedzieć, że to wina organizmu.

Do niektórych burdeli idzie się by obcować z niebiańskim pięknem i przyjemnością równą niebu. Niektóre burdele nie są po to by się wyżyć na biednych kobietach, tylko po to by móc wychwalać ich piękno i umiejętności, nawet jak się ich nie dotknęło.
Na jej ustach pojawił się cień uśmiechu na tą myśl. Ach, to były dobre czady jednak. Ludzie na usługach, diamenty, stroje na zamówienie i tylko musiała wszystkich olśniewać urodą.
"jesteś w zmowie z kucharzem."
A on skąd to kurwa wiedział? No nic, widocznie nie było to takie trudne do wywnioskowania. Zresztą ma, ale z innych powodów. W końcu nie potrafiła gotować, to ktoś musiał robić to za nią. Ale mniejsza o to.
Spojrzała na niego jak się ruszył, położył się na łóżku. No cholera.
Za dużo sobie wyobraża chyba.
Podeszła do niego z naparem, postawiła go na stoliczku obok łóżka i pochyliła się nad nim. Mógł poczuć przyjemną mgiełkę jej perfum, które zawsze używa. Miły zapach. Odezwała się patrząc na niego z lekko ściągniętymi brwiami.
-Nie za wygodnie? Wstawaj, przecież nie umierasz.
Nie prostowała się stojąc tak nadal nad nim pochylona.

Na taki burdel nigdy nie byłoby go stać. Może i miał odłożone pieniądze na życie, źle nie zarabiał, ale przecież nie był na tyle bogaty, żeby pozwolić sobie na wizytę w dobrym burdelu, w którym panowały takie zasady.
Nie jego wina, że był taki sprytny i domyślny. I skromny. To najważniejsze. Wiele osób miało w zwyczaju zwracanie mu uwagi na to, że jest zbyt pewny siebie i brakuje mu ogłady, jednak zwykle pomijaj to milczeniem. Taki był i nie chciał się zmieniać. Lubił siebie.
Nie wyobrażał sobie wcale tak wiele. Był pacjentem, to była leżanka dla pacjentów, więc z niej skorzystał. Chyba nie chciałaby, żeby jej zemdlał. Ważył dość sporo i raczej musiałaby się namęczyć z przeniesieniem go na łózko. Wyręczył ją! Taki był wspaniałomyślny.
Kiedy postawiła napar na stoliczku, już miał po niego sięgać, kiedy poczuł zapach jej perfum. Nigdy nie był tak blisko Venus. Dopiero teraz dowiedział się, jakim zapachem emanuje. Zastygł tak w połowie drogi do szklanki. Podpierał się łokciami za plecami. Po chwili jednak jedną dłoń wplótł jej włosy, przyciągnął do siebie i subtelnie pocałował. Najwyżej dostanie w papę, a co tam. Nie pierwszy, nie ostatni raz.
-Nie, skąd, zobacz jak wygodnie.-powiedział i przyciągnął ją do siebie tak, że leżała na nim.-Genialne macie te leżanki.-dodał po chwili ze słodkim i niewinnym uśmiechem. Cały Xingke. Nie można go nawet na chwilę zostawić samego, bo od razu coś knuje.

Już miała się podnieść jednak poczuła dłoń na swych włosach. Zdążyła położyć tylko dłonie na jego ramionach, kiedy ją przyciągnął. Nie wyrywała się. Spróbowała jego ust, przyjemne. Zanim się odsunęła przejechała delikatnie czubkiem języka po jego dolnej wardze. Wyprostowała się powolnym ruchem wyginając kręgosłup w łuk i prawie niezauważalnie oblizując górną wargę.
Lubiła takie zabawy, skoro mają się bawić to na całego.
-Jak dla mnie to są okropne.
wyprostowała plecy, a dłońmi przejechała po jego torsie, aż do linii spodni, po czym oderwała je od jego ciała.
W jej oczach był ten namiętny blask, liczyła na dobrą zabawę, jednak podroczy się. Ma swoją dumę dziwki.
W burdelu sama spała na najlepszym łóżku pod ręcznie tkanymi jedwabiami więc teraz nie będzie gnieść sobie sukienki na szkolnej kozetce. Oj, co to to nie.
Przeniosła sobie krzesło i postawiła je przy łóżku. Przy każdym kroku zmysłowo kręciła biodrami z pełną świadomością efektów tego zabiegu. Usiadła na krześle zakładając nogę na nogę, w ten sposób, że kawałek jej zgrabnego uda było na wierzchu.

No proszę, nie dostał po twarzy. To było szalenie zaskakujące. Nie, żeby się z tego nie cieszył, jednak wprawiło go to w delikatny szok. Zawsze taka zła na niego, sarkastyczna, a tu proszę.
-Narzekasz bo za dobrze masz w tyłku.-odpowiedział na jej marudzenie. Gdyby musiała spać całe życie na ziemi, jak biedne dzieci w Afryce, to uznałaby taką leżankę za luksusową.
Kiedy odchodziła patrzył za nią pożądliwym wzrokiem. Była niezwykle kobieca. Kształtne kobiety były czymś, co każdy facet lubił. Był za to złapać, a jednocześnie były szczupłe. Idealnie.
Kiedy usiadła na krześle, jego wzrok niemal od razu padł na odsłonięte udo. Po raz kolejny przebiegło mu przez myśl, że na tym świecie jest coraz więcej pięknych kobiet. A czasu tak mało. Niestety.
Podniósł się siadu, tak, że siedział naprzeciwko kobiety. Chwycił ją za podbródek i pocałował. Nadal był to delikatny pocałunek. Wstał i obszedł ją, siedzącą na krześle. Nachylił się nieco nad nią i podciągnął jej podbródek, odgarnął włosy i przejechał językiem po jej szyi, kończąc na uchu i przygryzając je delikatnie.
-Rozsiadłaś się jak królowa.-uśmiechnął się delikatnie pod nosem i wymruczał jej do ucha.

Ma za dobrze? Oczywiście w końcu była rozpieszczana przez wszystkich tylko przez to, że była ładna. Tak, tak to nie było fair.
-Po prostu znam cenę.
Tak, ona znała cenę ryzyka zabawy w takim miejscu, znała cenę swojego ciała i umiejętności. Nie będzie zachowywać się jak napalona, głupia nastolatka. Wyrosła z tego. Ona jest księżniczką, której należy się wszystko co najlepsze w tym świecie.
Czuła jego wzrok na sobie, miło, cholernie.
Nie ruszała się bardziej niż powinna, gdy ją pocałował. Mogła by, ale nie chciała. Da mu się na chwilę wykazać. Delikatny pocałunek wywołał u niej ciarki. Siedziała nadal nie ruszając się jednak czując ciepły oddech i mokry język na swej szyi wciągnęła za głośno powietrze.
Przeczesała jego bordowe włosy ręką i przymknęła na chwilę oczy oddając się temu uczuciu.
-Miłe.
Szepnęła do siebie chłonąc każdą chwilę. Dawno nie czuła się tak przyjemnie, prawie zapomniała co to za uczucie.

Kobiety, które znały swoją wartość był najbardziej wartościowe, prawda? Najwięcej wymagały, ale też potrafiły wiele dać. W końcu taka pewność siebie nie bierze się z niczego. Nawet nie chciał wiedzieć ilu kochanków miała. A nie wiedział przecież czym zajmowała się kiedyś. Mógł tylko spekulować, że całkiem sporo. Cóż, była w końcu niezwykle charyzmatyczna i piękna. Zasłużyła sobie na uwagę.
-Jesteś niezwykle pewna siebie.-powiedział swoim seksownym, nieco zachrypniętym głosem.
Widział i słyszał jej reakcje. Czyli jednak nie była taka twarda, jakby się mogło zdawać? Jego ego wzrosło, kiedy to dojrzał. Już się bał, że nie będzie mógł wymusić na niej żadnej pozytywnej reakcji, a tu proszę.

+18
Znów skierował się do jej ust. Tym razem pocałunek był niezwykle namiętny i głęboki. Mogła wywnioskować ze spokojem, że Xingke jej pożąda i faktycznie ma na nią sporą ochotę. Podczas pocałunku jego dłoń powędrowała ku jej piersiom. Przez chwilę tam została, po czym oderwał się od pocałunku i przeszedł na wprost nie. Uklęknął przed nią, rozszerzył jej uda i, jednocześnie pieszcząc językiem i podgryzając jej uda zabrał się do pozbawiania jej majtek.