Luca

Godność: Luca
Wiek:  17
Pochodzenie: Japonia - Osaka
Dom:  Ordinarium
Klasa: 4
Klub i pozycja w nim: Narazie brak

Umiejętności:
1. Oburęczność.
2. Umie się dobrze bić wręcz na bliski dystans. Wiele bójek i prawdopodobnie niezbyt przyjemne dzieciństwo nauczyło go dbać o siebie. Jest szybszy, zręczniejszy, wytrzymalszy i efektywniejszy od takiego zwykłego szaraczka, co tylko polega na swojej mocy.
3. Siła woli – choćby był na krańcu to się nie podda i będzie przeć dalej. Wydawać by się mogło, że jest zupełnie niezłomny. Jakby nie bał się śmierci.
4. Umiejętność częstego wpadania w kłopoty.
5. Jest mistrzem zamiatania, po latach częstych szlabanów doszedł w tym do perfekcji
6. Ucieczka – instynktownie czuje gdzie biec, za co się złapać i jak najlepiej zgubić przeciwnika.

Choroby:
Zespół Obcej Ręki - Zaburzenie polegające na przekonaniu pacjenta, że jedna z jego rąk nie należy do niego.
Objawy u Luca:
- Przekonanie że ręka należy do innej osoby.
- Traktowanie kończyny, jakby była przedmiotem i wyrażanie wobec niej uczuć, np. lekceważenia, niechęci, nienawiści lub lęku.(personifikacja jej)
- Poczucie braku kontroli nad ruchami obcej ręki w niektórych sytuacjach (Zdarza się, że np. jedna ręka zapina guziki, a ręka "obca" je rozpina)


Charakter:
Trzeba przyznać, że na pewno jest pewny siebie. Widać to na pierwszy rzut oka w jego postawie i zachowaniu. Nie jest jednak w żadnym wypadku gburem. Może zdarza mu się być czasem arogancki, jednak raczej szanuje innych. Nie zdarza mu się myśleć dwa razy. Jest wybuchowy i lubi wścibiać nos w nie swoje sprawy. Nie wynika to jednak w żaden sposób z chamstwa, on po prostu lubi pomagać innym ludziom. Wpada też przez to w różne kłopoty. Raczej uznaje się za tego z dobrych, ale przecież to pojęcie względne. Ma poczucie humoru i jest raczej pozytywnie nastawionym człowiekiem. Nigdy się nie żali i nie wyrzuca swoich smutków na zewnątrz. Nie chce żeby inni się o niego martwili. Czasem przez to wydaje się trochę zamknięty w sobie. Choć bez talentu, jest bardzo ambitny. Jest dosyć silny psychicznie. Ma dużą siłę woli, oraz potrafi dobrze analizować sytuację, nawet w natężonym stresie.

Wygląd:
Blond włosy średniej długości. Trzyma je w schludnym stanie, nigdy grzywka nie jest na tyle długa by zasłaniać mu oczy. Mogło by to źle wpłynąć na wynik bójek, w których często uczestniczy przez swój gorący temperament. Oczy ciemnoszare z pomarańczowym kolorem dookoła środka i niebieskawo zielone na granicy, klasyfikowane jako piwne. Jego twarz do najzadbańszych nie należy. Często gdzieś jakiś plaster, czy siniak, czasem i nawet kreska lub rysa jakby od czegoś ostrzejszego. Mimo wszystko wygląda pewnie i poważnie. Jakby jego słowa nigdy nie były rzucane na wiatr. Według prezencji wydaje się godny zaufania. Nosi mundurek w formie garnituru. Jest on całkiem wygodny i uszyty specjalnie na niego, więc nie czuje żadnego dyskomfortu z tego powodu. Na górze ciemno niebieska marynarka, a pod nią przykryta zielonym krawatem biała koszula. W miejscu gdzie zwykle bywa kamizelka nosi miły żółty sweter w romby. Spodnie są trochę jaśniejszego odcienia niż góra, jednak wyglądają na ten sam materiał. Buty o dziwo nie do końca pasujące, gdyż sportowe(do biegania). Obuwie wygląda na wytrzymałe i porządne.

Historia:
Chodzę do szkoły, jak się okazuje pełnej magów. Czego mnie tu przyjęli, skoro jestem totalnym beztalenciem? Moje wcześniejsze ja musiało być jakieś chore. Ciągle spotkam dziwnych ludzi, którzy wydają się mnie znać. Z kim ja się zadawałem?! Zresztą co ja zrobiłem, że mam ciągle takiego pecha? Często się na mnie rzucają nieznajome osoby, chyba musiałem im wcześniej zajść za skórę. Z początku miałem problem, gdyż nie wiedziałem do której klasy należę. Spytałem jednak obsługę na korytarzu gdzie są moje lekcje i mnie poinstruowali. Dziwnie się na mnie ta kobieta patrzała. Co, nie można zapomnieć?! Stałem jak baran, czekając aż wszyscy usiądą, gdyż nie wiedziałem gdzie jest moje miejsce.
Należę do zielonych, tak wynika przynajmniej z krawatu i identyfikatora, którego znalazłem dopiero tydzień po magicznym przebudzeniu. Tak nazywam początek nowego okresu w moim życiu, gdyż wszystko co było wcześniej zniknęło. Może nie mam problemów ze starym materiałem i nawet niektóre formułki same się mówią, jednak o wspomnieniach mogę zapomnieć. Nieciekawie było, gdy jeden chłopak zaczepił mnie o pieniądze, który niby pożyczyłem. Miałem problem z odnalezieniem ich, jednak coś było ze mną nie tak, skoro mam skrytkę pod szafką. Co najgorsze wiedzą o niej wszyscy poza mną. Muszę założyć nową. Nie znam swojego nazwiska i zawsze muszę wymyślać. Nawet w dokumencie nie mam tego napisanego. Chyba muszę poprzestać na jakimś jednym, bo jak się zorientują, że każdemu mówię inne, to nie będzie ciekawie…
Dużo osób ma tutaj jakieś moce. Nawet mimo tego negatywnego nastawienia zielonych do fioletowych nadal nie rozumiem sensu walczenia z nimi, zwłaszcza, gdy są tacy potężni? Chyba byłem zbyt pewny siebie. Ogólnie nikomu nie mówiłem jeszcze o tym co mi się przydarzyło… W ogóle jest sens tego pamiętnika? Nawet jakbym stracił pamięć za tydzień to wiele bym się z tego nie dowiedział. Spale go… Nie chce żeby mnie wyrzucili…

Inne:

Opisówka ładna.
Jeśli pasuje, to AKCEPT i życzę miłej gry :3
Pokój pierwszy.