Dalian & Arashi

Zwykła chatka, nic specjalnego. Po dojściu schodkami do drzwi i otworzeniu ich, zauważamy salon oraz korytarzyk, który prowadzi do reszty pomieszczeń. W sypialni znajdują się dwa łóżka, dwie szafy, łazienka jest skromna, ale ma wszystko, co potrzeba. Znajdziemy tu, jak wspominałam, niewielki salon z stoliczkiem, kanapą, dwoma fotelami i kilkoma półeczkami oraz aneks kuchenny. Dobrą cechą domku jest taras, z którego roztacza się piękny widok. Stoją na nim wygodne krzesła i stolik. Jest tu wszystko, co potrzeba.
/Jeśli coś zmienić to pisz/


Arashi weszła z gracją po drewnianych schodkach i otworzyła drzwi domku. Rozejrzała się uważnie po wnętrzu drewnianego budynku. Zauważyła salon, który wyglądał całkiem przytulnie, szczególnie że wycieczka była darmowa. Obok znajdował się aneks kuchenny. Poszła korytarzykiem, który zaprowadził ją do sypialni. Stały w niej dwa łóżka, więc domyśliła się, że będzie z kimś dzielić chatkę.
- Ciekawe, kto to będzie - zastanawiała się.
Miała nadzieję, że jej współlokator lub współlokatorka okaże się całkiem miły. Albo żeby chociaż był do zniesienia! Ciekawiło ją bardzo, z kim zamieszka.
Postawiła swoje rzeczy gdzieś przy ścianie, po czym rzuciła się na łóżko. Była świadoma, że pewnie w domku jest jeszcze łazienka, ale nie chciała jej zwiedzać. Bo co jest specjalnego w łazience? Leżała, czekając niecierpliwie aż pozna osobę, z którą zamieszka.

Zdenerwowana Danielle posuwała się niepewnie po piasku. Westchnęła cichutko. No i po co komu był ten system losowania? Dalian przeklinała we własnych myślach. Nigdy nie musiała przezywać większego koszmaru. Nie trawiła ludzi, dlatego została dana do Saevy. Nie bez przypadku, ale coś jej podpowiadało, że to nie będzie dobry pomysł. Gdyby tutaj nie byłoby morza na pewno nie pchałaby się w to coś.
Wspinała się powoli po schodach. Na chwile zatrzymała się przed drzwiami i głośno westchnęła.
- Na prawdę muszę to robić?- spytała sama siebie zmęczonym głosem, po czym popchnęła drzwi do przodu . Póki co jeszcze milczała. Walizkę podstawiła gdzieś przy ścianie. Rozejrzała się po całym domku, ale dopiero na końcu weszła do sypialni. Na twarzy malował się jej sztuczny uśmiech
- H-hej, jestem Danielle - powiedziała bez przekonania i usiadła na jednym z łóżek.

Arashi leżała na łóżku, nadal z niecierpliwością czekając na osobę, która z nią zamieszka. Gdy usłyszała kroki, nie ruszyła się z miejsca. Mimo, że ciekawiło ją, z kim będzie dzielić domek, to ograniczała ją nieśmiałość. Gdyby nie to, zapewne pobiegłaby w podskokach do drzwi chatki. Gdy usłyszała otwieranie drzwi od sypialni, od razu spojrzała w tamtą stronę. Ujrzała dość niską, czarnowłosą dziewczynę. Nie kojarzyła jej, lecz zauważyła na jej ustach uśmiech, ale czy był do końca szczery? Wysłuchała jej słów i obserwowała, jak siada na wolnym łóżku.
- Cześć, jestem Arashi - przywitała się.
Musiała naprawdę się skupić, żeby to jakoś zabrzmiało. Często w rozmowach z obcymi przeszkadzała jej nieśmiałość. Mimo, że robiła malutkie postępy, nadal zdarzało się jej jąkać. No ale cóż poradzić? Starała się nawiązywać kontakty z ludźmi żeby ją przełamać. Jakoś jej to szło.
Jej współlokatorka nie wyglądała szczególnie groźnie. Była mała i drobna, wyglądała jak jakaś malutka dziewczynka. Araś jednak wiedziała, żeby nie oceniać książki po okładce. Spotkała się kilka razy z podobnymi ludźmi i byli oni naprawdę wredni i niemili. Miała jednak nadzieję, że Danielle okaże się całkiem sympatyczną osobą.

- M-miło poznać - wybełkotała z wielkim trudem z siebie i ruszyła przed siebie! Mianowicie wzięła strój kąpielowy ręcznik i ruszyła. Gdzie? Jeszcze nie wiedziała. Myślała o gorących źródłach, albo o plaży, albo o innym bajecznym miejscu. Póki co niezbyt chciała rozmawiać z Arashi. Jaki był tego powód? Najzwyczajniej bała sie rozmawiać z nową osobą. Zobaczymy, co się stanie jak Dalcia wróci z plażowania.
- Dobra to ja lecę na plażę, albo gdzieś w tamtym kierunku - mruknęła pod nosem na tyle by Araśka usłyszała.
[z/t]

Uśmiechnęła się na jej słowa. Było widać, że jej współlokatorka jest nieśmiała, albo przynajmniej taką udawała. Cóż, gdyby rzeczywiście tak było, miałyby jedną wspólną cechę.
- Mi też jest miło - powiedziała, po czym uśmiechnęła się przyjaźnie.
Obserwowała, jak Dalian szuka swoich rzeczy. Cóż, za pewne miała zamiar gdzieś wyjść. Po chwili przeczucie Arashi sprawdziło się - ta się pożegnała i wyszła. Kiwnęła jej głową po czym stwierdziła, że sama się gdzieś ruszy. Głupio siedzieć w chatce w taką piękną pogodę! Wzięła swój ekwipunek plażowiczki po czym wyszła z domku, ciesząc się piękną pogodą.