Azalia & Kiwi

Opis domku po konsultacji z Kiwi

Azalia z toną bagażu dotarła na ganek jej małej chatki. Znaczy nie całkiem jej, mimo wszystko musi go z kimś dzielić. Miała nadzieję, że będzie to ktoś z kim będzie wstanie się dogadać. Jednakże inną rzeczą była trochę "zirytowana" jej sługa! Jak on mógł, to chyba powinno być wiadome, że to on powinien nieść jej bagaże. Na pewno mu za to zapłaci. Na pewno nie pieniędzmi je już obdarowała panom, którzy jej pomogli. No przecież sama nie będzie tego targać. Czekała na ganku, aż panowie wniosą wszystko do chatki. Gdy wychodzili żegnała ich z uśmiechem na twarzy. Gdy już zniknęli z jej oczu uśmiech z twarzy zniknął i weszła do chatki. Nie było jakoś wyjątkowo, ale dużo czasu tutaj raczej nie będzie, ewentualnie na drzemkę. Może nawet i nie.
-Frajerzy - bąknęła pod nosem. Myśleli, że dostali dość dużo. Guzik prawda, więcej płaciła za zadanie domowe, które nawet nie było na ocenę bardzo dobrą czy dobrą. Cała Azalia. Stanęła na samym środku chatki przed swoimi bagażami. Były to 3 walizki oraz dwa okrągłe pudełka, w których trzymała kapelusze. Spojrzała na szafę, potem na jedno łóżko i drugie. Skrzyżowała ręce pod biustem i zagryzła wargę.
-Tylko jedna szafa? Naprawdę? - mówiła spoglądając ponownie na drewniany mebel. Co zrobić w takim momencie? Tylko jedno - Kto pierwszy ten lepszy. - zaśmiała się i wzięła do rozpakowywania ubrań i wkładaniem ich do szafy. Tylko co jeśli osoba nie będzie zbyt miła? Dobry żarcik, Azalia tylko raz w ostatnim czasie pokazała swój ostry charakterek. Dlatego nie wiele osób wie na co ją tak naprawdę stać.

Naa plaaaży - na plaży fajnie jeest!
Przeciągnęła się na fotelu w autokarze, czekając aż cały motłoch wytoczy się na zewnątrz. Dopiero wtedy wysiadła, chwytając za swoją jedną walizkę i kierując się w stronę przydzielonej chatki. Markotnym uśmiechem skomentowała pomysł losowego przydzielana ludzi do chatek, zupełnie nie w smak była dla niej świadomość tego, że będzie musiała poznać swoją współlokatorkę i - na litość boską - się z nią zaprzyjaźnić. O ile łatwiej byłoby trafić do pokoju z taką Eveś. Albo Iaebe - choć wątpiła, by pozwolili uczniom mieszkać z nauczycielami, poza tym wydawało jej się, że kuzyneczka odpuszcza sobie wspólny wyjazd.
Na dobrą sprawę przeżyłaby nawet tę wiedźmowatą Laverinne w pokoju!
Wdziała na usta przyjemny uśmiech, spoglądając na ganek przed sobą. Czy powinna martwić się tym, że minęła się z jakimiś kolesiami, którzy ewidentnie wychodzili z jej domku? Powstrzymała w sobie całe rozgoryczenie, wyciszyła natłok myśli, by raźnym krokiem przekroczyć próg chatki.
- Cześć! - przywitała się wesoło, zatrzymując się na środku pokoju i wbijając spojrzenie złotych oczu w dziewczynę przy szafie. Zerknęła na ilość jej bagaży, a potem rozejrzała się dookoła. Jedna szafa. Najwidoczniej panna przed nią pozwoliła sobie zająć już ponad połowę swoimi ciuchami, nawet nie czekała z pytaniem.
Spoko, Kiwi, wdech, wydech. Zawieramy wakacyjne przyjaźnie, owiń ją sobie wokół palca!
- Słabo z tą szafą, co? - spytała, podchodząc bliżej i przysiadając na łóżku. - Widzę, że masz więcej bagażu, więc zajmij jedną z moich półek. Ja się bezproblemowo zmieszczę na jednej!

Gdy tak kładła kolejne rzeczy na pólkach w szafie lub zawieszała usłyszała głośne "Cześć" była tak pochłonięta rozpakowywaniem, że nie zauważyła kiedy ktoś wszedł. No tak, gdyby zamknęła za sobą drzwi to być może usłyszała jak się otwierają. Odwróciła się i ujrzała zielonowłosą dziewczynę. Saeva nie, Diligens też nie. Idealnie!
-Witaj - odpowiedziała bez większego entuzjazmu. Podeszła do fioletowej walizki by ją otworzyć, przykucnęła na ziemi. Zieloną już opróżniła, a najmniejsza była czarna.
-Wybacz, ale lubię stosować zasadę kto pierwszy ten lepszy. - uśmiechnęła się pod nosem. Chyba nie zabrzmiało to zbyt dobrze, czas na szybką ocenę. Właściwie to było jej wszystko jedno jak zielonowłosa ją oceni. Otworzyła walizkę, która była pełna butów letnich, nawet adidasy się znalazły, oddzielone od biżuterii. Owinąć Azalie wokół palca? To jest bardzo trudne zadanie.
-Właściwie to, myślałam, że będę potrzebowała więcej miejsca. Butów wyciągać nie będę, kapeluszy też nie. Zostało kilka wieszaków w szafie, więc śmiało. Nauczyłam się kombinować by wymiesić się w dormitorium. - mówiła spokojnie przyglądając się butom. Lata w małym pokoju w dormitorium nauczyło ją jak oszczędzać na przestrzeni. Czyżby tylko ona potrafiła brać ze sobą tyle rzeczy? Już nawet nie wspomina o kosmetykach i tak dalej, które trzymała w czarnej walizce.  - Wybacz. nie przedstawiłam się. Azalia Aristow - dodała z uśmiechem. Wstała z podłogi i usiadła na drugim łóżku. No to chyba decyzja podjęta, kto które zajmuje - Z której jesteś klasy? - wypadałoby chyba jakoś podtrzymać rozmowę. To był minus losowanych domków.

- Ostatni będą pierwszymi, a pierwsi ostatnimi. Zwykle tak się pocieszam, bo z lenistwa często przychodzę ostatnia - stwierdziła w odpowiedzi z rozbawieniem, wzruszając ramionami. Najwyraźniej było jej zupełnie obojętne ile miejsca w szafce dostanie, mogła nawet przez całą wycieczkę wyciągać wszystko na bieżąco z walizki. Nie była osobą konfliktową, choć niewątpliwie nie miała zamiaru wejść sobie na głowę - uparta Azia straciłaby szafę z pokoju, gdyby zbyt długo puszyła się jak paw.
- O, dzięki - mruknęła tylko w odpowiedzi na wzmiankę o wieszakach i przytargała walizkę bliżej, otwierając ją. - Ja kombinowałam trochę inaczej w sprawie dormitorium. Po prostu przytargałam sobie tam drugą szafę i nic nie stoi na przeszkodzie, byśmy w razie czego wykorzystały ten pomysł tutaj.
Kiwi nie chciała brać zbyt wiele, była zbyt leniwa na ciągnięcie za sobą zbyt dużych bagaży, a nie miała na swoich usługach służących. Jak przystało na dziecko ze slumsów, nie potrafiła szastać kasą na lewo i prawo, wynajmując kolejnych goryli. Swoją drogą, zagadka się rozwiązała - Nanna podejrzewała, że kolesie, których minęła, zostali wykorzystani w ramach noszenia toreb.
- Miło mi. Nanna Larsen. - Uśmiechnęła się, wyciągając ubrania i układając je w szafie. Nie było tego wiele, więc uwinęła się w miarę sprawnie.
- Klasa szósta, Ordinarium - oświadczyła z zadowoleniem, zerkając z ukosa na Aristow. - A ty?

Azalia zaśmiała się na słowa dziewczyny. To miał być udawany, miły uśmiech. W rzeczywistości w głowie Azalii chodziły słowa "Czasami lenistwo nie popłaca, bo takie powiedzenie, rzadko się sprawdza" Oczywiście nie chciała tego wypowiedzieć na głos, trzeba jakoś się dogadywać ze współlokatorką. Azalia pewnie jak nigdy będzie musiała korzystać ze swojej zdolności do kłamstw. Chociaż nigdy nie wyszła z wprawy. Kto kiedy ona ona kłamie, a kiedy nie.
-Druga szafa to dobry pomysł, gorzej kiedy jest potrzebna trzecia. Lubię szyć ubrania, dlatego mi ich przybywa. Czasami, niektórych rzeczy nawet nie ubiorę. Chyba powinnam je sprzedać. Gdybyś coś ci wpadło w oko to mów- sprzedaż to dobry plan w takim wypadku. Zawsze to się czegoś pozbędzie, ale będzie musiała dać ceny w miarę normalne.
-Czwarta klasa, Saeva - odpowiedziała i zamknęła walizkę - Miałam nadzieję, że nie wpadnę na nikogo z Saevy. Mam szczęście - wstała z podłogi i rozmasowała kolana, które spoczywały na drewnianej podłodze. Troszkę bolało, ale tylko przez chwilę - Pójdę się rozejrzeć po okolicy, może dołączysz? - spytała idąc w stronę drzwi. Może natknie się na przystojnego... ratownika? Ta, jasne. Co jak co, ale nie dla niej takie rzeczy.

z/t

Wyglądało na to, że wakacje okażą się grą pozorów. Obie miały zamiar łgać i udawać, byleby pozyskać sympatię współlokatora. Może to i nawet lepiej - Kiwi uwielbiała taki trening swoich umiejętności, zdobywała coraz większe doświadczenie.
Machnęła ręką, uśmiechając się niewinnie.
- Jak się znajdzie druga, to i trzecia. I czwarta - stwierdziła, wzruszając nonszalancko ramionami. Chwilę potem jej oczy rozbłysły z ciekawością, kiedy Azalia wspomniała o szyciu. Pełen podziw, naprawdę. Kiwi nigdy nie miała smykałki do szycia, cerowała sobie kiedyś skarpetki i na tym się jej umiejętności kończyły. Zwykle to starszy brat - o zgrozo, był lepszą gosposią niż ona - szył jej ubrania ze starych szmatek, żeby wyglądała w miarę przyzwoicie.
- Nie omieszkam zerknąć - obiecała z uśmiechem. Na kolejne informacje kiwnęła tylko głową. Saeva. Nic specjalnego do nich nie miała, chociaż bywali lekko... napuszeni. No nic, trzeba to przełknąć.
- Nie - odparła krótko, kiwając głową. - Rozpakuję się do końca, potem obiecałam odwiedzić siostrę. Następnym razem.
Kłamstwo wydostało się z jej ust nim zdążyła o nim pomyśleć. Po prawdzie jednak nie chciała wychodzić na razie z Azią, chciała samemu rozejrzeć się po miejscu, w jakie ich wywieźli. Odczekała więc, aż dziewczyna wyjdzie, by parę minut później również opuścić domek.
/zt