Wolf

Mjuzik
Dzień dobry. Dziękuję, za poświęcony czas. Nawet nie wiesz ile to dla mnie znaczy. Mam nadzieję, że gdy opowiem ci o sobie zrozumiesz dlaczego jestem taki a nie inny. Wybacz, ale muszę komuś się zwierzyć. Przepraszam, że padło na ciebie. Poza tym, to twoja praca, prawda?
Jestem siedemnastoletnim facetem, pochodzę z małej wioski leżącej na zachodzie Norwegii. W wieku siedmiu lat przeniosłem się z rodzicami do Londynu. Jestem lipcowym dzieckiem. Rodzice nazywali się pan i pani Wolf. Chciałbyś wiedzieć pewnie jak mam na imię? Nic specjalnego, rozczaruję cię. Sebastian, tak, nie przesłyszałeś się, tak po prostu Sebastian Wolf.
Jako uczeń, nie wyróżniam się niczym. Jestem zwykłym szaraczkiem z klasy czwartej, spod barwy niebieskiej. Chwila, moment. Um... to znaczy się... mam na końcu języka... D... Dili... Diligens. Jak wcześniej wspomniałem staram się unikać rozgłosu, najlepiej by było gdyby jak najwięcej ludzi mnie ignorowało. Nie chodzi tu o mnie, to dla ich własnego bezpieczeństwa. Drugi ja nie za bardzo przepada za ludźmi. Dlatego... no cóż, nie mam zamiaru zbytnio się wychylać.

Co potrafi?
- le... le... le dude, le parkour!
- zmienia swój głos niczym miszcz mroku i podrywu
- jeden z jego największych talentów... potrafi wszystko olać i... zasnąć!
- gotuje jak ostatnia pokraka, o Boże, nie tykać tego! Chyba, że wam życie nie miłe!
- wróć miało być, co potrafi, nie? No to niech będzie, że zna kilka języków celtycki, grecki, łaciński
- i ładnie rysuje, geniusz i artysta w tej dziedzinie, bam pam pam ram
- opanował do perfekcji sztukę spokoju
- chociaż bić się potrafi, zachowując zimne nerwy

Choróbska
Raport 13.04 rok nieznany
Sebastian Wolf
Fizycznie, nie ma do tego człowieka żadnych zastrzeżeń, jest zdrowy i sprawny. Niepokojący jest jednak jego stan psychiczny. W trakcie obserwacji dyżurujący lekarze zauważyli dziwne zachowania. Wielokrotnie rozmawiał sam z sobą używając dwóch różnych głosów. Pacjent traci świadomość, śni na jawie. Popadając w złość traci nad sobą panowanie. Według przysięgłego psychologa cierpi na częściowe rozdwojenie jaźni, jego zachowanie można porównać do częściowej schizofreni.  
Raport 21.07 rok nieznany
Sebastian Wolf
Załącznik do wyników badania krwi.
Tak jak doktor widzi, wyniki są nieco zawyżone. Niepokój budzi jednak nieznana nam substancja. Zalecamy dalsze obserwacje.
Ra... (...)
Se...(...) ...f
(Przedarta na pół strona, pokreślona długopisem. Z kilkoma plamami krwi. Czytelne, tylko jedno złowo.)
Likantropia.

Cos... So... Najmniej przyjemna część każdej KP w moim wykonaniu, czyt. lanie wody do potęgi n.

Sebastian jest facetem z krwi i kości, ma penisa, co jest w sumie w byciu facetem najważniejszym detalem. Poza tym mierzy jakieś 182 cm wzrostu przy wadze aż 90 kg. Skąd taka masa? Jest bardzo wysportowany, trochę mięśni tu i tam, jak to każdy sportowiec. Jednak w ubraniu wygląda na na szczupłego facetu. Więcej? Cóż, ogólnikowo. Ma średniej długości czarne włosy, jasnozielone oczy. Podobno wyglądają pięknie, jak dwa kryształy. Nie jedna dziewczyna utonęła w jego spojrzeniu. No i taki mały detal, pod lewym okiem widnieje dość długa blizna po ranie szarpanej. Na lewej ręce nosi wykonaną z drewna jemioły bransoletkę - składa się ona z 13 kulek. Po środku kulka symbolizująca jin-jan, pozostałe zawierają chiński cykl roku wyrażony chińskim zodiakiem.

Charakter? Oł maj god. Nieobliczalny, człowiek dynamit. W sumie ciężko określi to jak się będzie ów osobnik zachowywać. Jego zachowanie na pewno jest zależne od chwili i nastroju. Przede wszystkim jest, a raczej stara się być oazą spokoju. Na prawdę ciężko wyprowadzić go z równowagi. Jednak, dość często jego oczy wyglądają jakby przemawiał przez niego obłęd. Jest wiecznie niewyspany, często nie odróżnia fikcji od rzeczywistości. Boi się tego co przyniesie każdy dzień. Boi się także nawiązywać bliższych znajomości z ludźmi, w sumie nie, lubi poznawać nowych ludzi, boi się natomiast zbliżyć do kogokolwiek.