Aula

First topic message reminder :

Za tymi drzwiami znajduje się ogromna aula szkolna, która pomieści wszystkich uczniów, personel oraz dyrekcję st.francesy, a nawet więcej ludzi. Aula jest pełna światła. Po bokach znajdują się piękne kolumny. Na przeciwko siedzisk znajduje się piękne podwyższenie, gdzie przemawia dyrekcja, lub występują genialni uczniowie. Aula utrzymana jest w kolorach zieleni, a podłoga zrobiona jest z dobrego drewna. Okna są wielkie, ale zasłonięte przez ciemnozielone kotary.

Wazelina, wazeliną. Jin-Mi nie bardzo interesuje jak sobie profesorek dorabia poza lekcjami. Byle by tylko nie szukał porno gwiazdeczek wśród uczniów. Wtedy niech sobie robi co chce, nawet może być dilerem, alfonsem byle tylko czasem nauczył nowych chwytów w walce mieczem. Tylko tyle by ją obchodziło.
-Tak, byle tylko nie na wieczność. - uśmiechnęła się i wzięła kolejny kęs pączka.
-Profesorze, jestem w tej szkole uczennicą już piąty rok. Już nauczyłam się na co mogę sobie pozwolić wobec niektórych nauczycieli. Oczywiście z rozsądkiem. - odrzekła unosząc kącik ust. Przez te kilka lat nauczyła się nie tylko ogólnej wiedzy, ale też poznała nauczycieli i wie jakie są ich zwyczaje oraz z charakteru.
-Wie pan, nie bardzo mi na tym zależy. Wystarczy mi czasem wspominać tą jedną rozmowę. Poza tym nie był zbyt kulturalny, więc nie wytrzymałabym na dłuższą metę z kimś takim. - skończyła pączka i wytarła usta z pudru.

No  bez przesady! Aż się autorce smutno zrobiło. Przecież Xingke był porządnym facetem, który nigdy nikogo nie skrzywdził i nie pracował w gejowskich porno. (;.; )
-Zawsze możesz obciąć palec.-zaśmiał się krótko. Tak, jesteś taaaaaki dowcipny Xingke! Jak mało kto. Nie ma to jak moment, kiedy gbur próbuje zażartować i mu to nie wychodzi. Wtedy jest zawsze świetna zabawa.
-Pyskata jesteś, nie ma co.-lubię takie~ dorzucił w myślach (XDD). On był wyrozumiały, ale wiedział, że takie zachowanie nie wszędzie przejdzie. W gruncie rzeczy zwykle osoby, które mają coś do powiedzenia są inteligentne. Uśmiechnął się tylko pod nosem to sowich,  oczywiście nie zbereźnych, myśli.
-To faktycznie.-złota mądrość niezwykłego mędrca z Zachodu Mistrza Xingke.
-No dobra, pora by coś zjeść.-rzucił tylko. Zbliżała się pora obiadu, w brzuchu zaczynało mu burczeć. Nic nie poradzi, też jest człowiekiem.



// przepraszam za emotki, ale nie mogłam się powstrzymać xD

Oczywiście, wyobraźnia młodych dziewczyn nie zna granic. Wystarczy jedno słowo, a potrafią stworzyć całą historię życia, nawet poza śmiertną. Jin-Mi niby taka dojrzała, ale jej myśli też potrafią uciekać w różne strony, czasem nawet niegrzeczne dla stref +18, hormony i takie, więc to normalne.
-Profesorze, za dużo bólu i nie. Nie miałabym na tyle odwagi - odpowiedziała łapiąc się za palec, na którym miała pierścionek. Co prawda nie raz ciekawiło ją jak to jest nie mieć jakiejś części ciała, ale tylko na wyobraźni się kończy, bo jednak myśli i faktycznie utracenie nogi czy ręki to już całkiem różne rzeczy.
-Pyskata? Po prostu stwierdzam fakty, to tyle - odpowiedziała spokojnie i wzruszyła ramionami. (Dlaczego tylko w myślach wspomniał te słowa Q.Q)
-To może pączka? Na początek, przed obiadem wystarczy. Apetyt wzrośnie na pewno - odpowiedziała i sięgnęła po woreczek, w którym pozostał ostatni pączek. Dwa dla niej były wystarczające. W sumie przy panu Xingke czuła się dość swobodnie, nie wiedząc czemu. Wyciągnęła dłoń z woreczkiem, drugiej odmowy nie przyjmie.

Wyobraźnia dojrzałych facetów też nie zna granic. Wystarczy spojrzeć w wyobraźnie Xingke, w której jest mnóstwo cycków, zgrabnych pup i innych ciekawych rzeczy. Ale wracając do tematu.
-Przepraszam, głupi żart.-powiedział tylko i przeczesał dłonią włosy.
Głupio by było nie mieć jakiejś części ciała. Wiadomo, bez palca można się obyć, ale to byłoby smutne. Codziennie widzisz, jak inni posługują się dłońmi, mają pięć palców, a Ty tylko cztery. Depresja murowana. A do tego bóle fantomowe. Przechlapane.
Wzruszył ramionami. Co miał więcej powiedzieć. Nie będzie się z nią kłócił. Chociaż, z drugiej strony to by mogło być całkiem ciekawe.
Nie, odłóżmy to na kiedy indziej.
- W sumie.-rzucił tylko i poczęstował się pączkiem. Powinien dbać o figurę i takie tam, ale przecież to tylko jeden pączek i to oda uroczej uczennicy. Zaraz. Czy to była ŁAPÓWKA? Musi pamiętać, aby nie dawać jej dobrych ocen.

-Oj tam, czasami straszyłam młodsze rodzeństwo lub kuzynostwo, że im coś utnę - zaśmiała się pod nosem. Właściwie to była najstarsza i jako starsze siostrzyczka czasem lubiła się poznęcać nad młodszym rodzeństwem, co prawda nie fizycznie, ale psychicznie owszem. Nigdy nikomu w rodzinie krzywdy nie zrobiła, no na pewno nie celowo. Bawiło ją to i w sumie nadal bawi, na tym w końcu polega po części życie w rodzinie.
-Nie ma się co powstrzymywać, na treningu się wszystko spali i po problemie. Gdybym nie trenowała, pewnie bym pączków nie ruszała. - odpowiedziała z uśmiechem, kiedy profesor wziął pączka zgniotła papier i wrzuciła do torby. Już jej się nie przyda. Nie była to żadna forma łapówki, oceny i tak ma całkiem dobre, to czego mogłaby chcieć od nauczyciela? Zwykle tylko na tyn uczniom zależy, no może nie licząc kilku dziewcząt, których jedynym zajęciem jest oglądanie się za facetami, to już chyba nie wymaga tłumaczenia, nie? Podparła się dłońmi na scenie podskoczyła i usiadła na krawędzi. W sumie o czym jeszcze mogla porozmawiać z nauczycielem? O zachowaniu innych uczniów, poplotkować o nich? Tak przecież nie wypada, może dalej o jedzeniu? Nie, pogada również odpada. Na chwilkę Jin-Mi zamilkła i machała nóżkami.

-Niestety moja siostra nie była zbyt chętna do jakichkolwiek zabaw, czy żartów.-powiedział i zaśmiał się krótko. Gdyby mógł wspominać rodzinę, tak jak robiła to Han, to byłby bardzo szczęśliwy. U niego zawsze było chłodna atmosfera, nikt się nigdy nie bawił, a dzieci od rana do wieczora musiały się uczyć. Nic fajnego. Dlatego wiedział, że gdyby miał dziecko to z całą pewnością zupełnie inaczej by je wychował.
Dojadł swojego pączka do końca. Musiał przyznać, że był naprawdę WYKWINTNY.
-Mądrze mówisz.-rzucił tylko w jej kierunku.
Potem przyszła mu do głowy pewna myśl. Skoro zjedli pączka, to powinni się napić herbjatki.
Podniósł się z siedzenia.
-Może dasz się zaprosić na herbatę?-rzucił w kierunku dziewczyny i uśmiechnął się do niej subtelnie.

// jak tak to weź zrób zette i ja napiszę posta następnego xD

-W takim razie nie było to zbyt zabawne dzieciństwo - odpowiedziała i przygładziła włosy. Co to za dzieciństwo kiedy się nie opowiada strasznych historii, nie straszy się młodszego rodzeństwa lub nie robi żartów. Przez takie rzeczy dziecko o dziwo dobrze się rozwija, a potem tylko się z tego śmieje "Jak moglem być taki głupi" To są wspomnienia na cale życie, o ile ktoś nie ma słabej pamięci i w pewnym momencie życia zapomina o takich szczegółach.
-A dziękuję, czasem warto słuchać na lekcjach, ale to znam właściwie z doświadczenia - odpowiedziała z uśmiechem. Doświadczenie, to słowo zabrzmiało jakby z ust swojej babci, ale Jin-Mi nie jest swoją babcią! Co to, to nie. Nie chce zwariować na starość, chociaż często lubi ją wspominać z uśmiechem.
-Właściwie, to bardzo chętnie - odpowiedziała. Zaproszenie na herbatkę z nauczycielem, nie spoufala się z nim za bardzo? Nikt się o tym przecież nie dowie. Zeskoczyła ze sceny, zabrała torbę i prowadzona przez profesora ruszyła za nim. Ciekawa była gdzie z nim zawędruje.

z/t 2x