Godność: Bianca Giulai
Wiek: 16 lat
Pochodzenie: Austria
Dom: Veneficus
Klasa: Trzecia
Klub i pozycja w nim: Póki co żaden.
Umiejętności: Na przykład zdolność do analizy, logicznego myślenia, pamięć do liczb i działań. Ćwiczy to od dawna i doszła do nie byle jakiej wprawy. Do tego można by jeszcze dodać jakieś kulinarne uzdolnienia i wprawę w posługiwaniu się językiem angielskim.
Choroby:
Hemofilia. Złośliwy i wredny przypadek, odziedziczony po matce-nosicielce wadliwego genu i chorym ojcu. Rzadki i pechowy zbieg okoliczności, ale stało się. No i jeszcze całkiem spora wada wzroku, krótkowzroczność, przez którą musi nosić okulary.
Charakter: Bianca nie jest duszą towarzystwa. Bardziej trzyma się na uboczu, na balach i potańcówkach podpiera ściany, wszystkim zabawom przygląda się z daleka, ale nie dlatego, zę nie chciałaby wziąć udziału; po prostu jest przekonana, że tylko wszystkim by przeszkadzała. Pomimo tego czasem brakuje jej towarzystwa i czuje się samotna, słowem – przydałby się facet.
Na pewno nie brakuje jej inteligencji. Lubi zagadki, matematyczne problemy i równania. Na pewno ma umysł bardziej analityczny niż artystyczny, ale to też nie tak, ze brakuje jej poczucia humoru. Nie brakuje, w szczególności tego odrobinę wisielczego.
Nie sposób nie wspomnieć o wpływie, jaki na jej charakter miała genetyczna choroba. Bianca zawsze musiała uważać, by nie zrobić sobie krzywdy, bo byle skaleczenie goi się na niej paskudnie długo. Trochę z tego powodu jest więc strachliwa, a krwi boi się wręcz panicznie, zarówno swojej, jak i cudzej. W dzieciństwie było gorzej, teraz nauczyła się bardziej panować nad sobą i nie histeryzuje przy każdej okazji. Jej przerażenie nie objawia się krzykiem i bieganiem dookoła, tylko totalnym paraliżem i otępieniem, niezdolnością do działania.
Wygląd: W przeszłości Bianca nie znosiła koloru swoich włosów, które wtedy przypominały mysie futerko – ale od czego jest magia? Mając możliwość wyboru, dziewczyna postawiła na czerwień, a farbując włosy, za jednym zamachem wzięła się też za oczy. Toteż obecnie trudno jest ją przeoczyć, nawet w tłumie – sięgająca łopatek czupryna w kolorze ketchupu skutecznie to udaremnia. Trudno zgadnąć, dlaczego Bianca wybrała akurat ten kolor, skoro tak nie cierpi widoku krwi, którą przypomina. Prawda jest taka, że była to drobna próba przezwyciężenia własnych lęków – niestety nieskuteczna.
Co do figury – Bianca jest dość wysoka, ma nieco ponad 170 centymetrów wzrostu. Szpilki zakłada co prawda tylko na wyjątkowe okazje, na co dzień woli coś wygodniejszego, więc niejedna niższa od niej panna nosząca takie obuwie może czasem na Biankę spojrzeć z góry.
Czerwonowłosa jest też raczej szczupła, ale wcale nie chuda. Waży coś około 60 kilogramów, czasem więcej, rzadko mniej. Lubi gotować, a więc i jeść, zdarza się jej ze spożyciem przeholować i wtedy efekty są, jakie są. Ale szybko przychodzi opamiętanie i waga wraca do normy. Mięśnie występują w śladowych ilościach, dziewczyna nie jest zbyt wysportowana. Zamiast mięśni są bardziej kobiece cechy – całkiem spory biust i przeważnie zaznaczone wcięcie w talii.
Bianca nosi też okulary z eliptycznymi szkłami w czarnej oprawce, bez żadnych ozdób i ozdóbek, czysto użytkowe. Oprócz tego często jej ciało zdobi bandaż lub plaster, większe skaleczenia wymagają bowiem opatrzenia, grożąc sporym ubytkiem krwi.
Inne:
Niezdara z niej, nie zrobi stu kroków, żeby kogoś nie potrącić albo czegoś nie przewrócić, wszystko leci jej z rąk, siłą rzeczy więc często zdarza się czymś skaleczyć, co przy jej chorobie jest wyjątkowo niefortunne.
Uwielbia mleko i pierniki.
Indeks 
