Damien

Godność: Damien Becker
Wiek: 16
Pochodzenie: USA
Dom: Diligens
Klasa: III
Klub i pozycja w nim: ---

Umiejętności:
♦ zwierzęta go lubią, nie żeby jakoś przepadały, ale lubią, dlatego chłopcu udało się już sprowadzić do domu parę kotów.
♦ potrafi pisać szybko i jednocześnie estetycznie,
♦ biegle mówi po niemiecku i włosku,
♦ interesuje się rysunkiem,
♦ pasjonuje się roślinami
Choroby: ---
Fobie:
♦ Herpetofobia: czyli węże, nawet te niejadowite. Chłopak nie tylko się ich boi, ale także czuje do nich wstręt i odrazę. Widząc takowego gada, oddala się jak najszybciej, choć wie, że to wąż jego bardziej się boi.

♦ Lęk przed pociągami : Damien pewnego dnia naczytał się artykułów o katastrofach mających miejsce na torach kolejowych, skutek tego nie musi chyba być wyjaśniany.
Moce:

♦ Kłącza: moc zarówno ofensywna jak i defensywna. W pierwszym przypadku mogą zaatakować przeciwnika, jednakże wtedy Damien traci nad nimi kontrolę, więc to czy trafi czy nie, bazuje głównie na jego szczęściu. Gdy są używane do obrony, tworzą coś w rodzaju klatki. Mogą odeprzeć większość ataków, jednak po pewnym odstępie czasu robią się coraz słabsze i podatne na nie, szczególnie na te, przy których używany jest ogień. Kłącza nigdy nie utrzymują się permanentnie.
♦ Lecznicze ziele: dokładnie przyglądając się ranie, chłopak może ją uleczyć i sprawić by zniknęła. Ograniczenia pojawiają się także i tu: Damien może uleczyć jedynie swoje rany i tylko te cięte, zadane jakimś nożem, mieczem czy innym ostrym narzędziem. Dodatkowo Damien słabnie po każdorazowym wykonaniu tej czynności i musi się zregenerować, coś za coś.

Charakter: Zacznijmy może od tego, że Damian nauczył się, że nie warto się ani niczym zbytnio entuzjazować, ani też niczym przesadnie martwić. Tak, coś na kształt antycznego greckiego stoika. Bynajmniej nie miało na to wpływu jakieś jego przeżycie z dzieciństwa – bo jego dzieciństwo było czasem wesołym, beztroskim, miał wokół siebie kochającą matkę, sprawiedliwego ojca i wyrozumiałe rodzeństwo. Wiele osób (wśród których przeważały te, które nawet nie próbowały się z nim zaznajomić) uważało, że jest dziwadłem,obojętnym na świat introwertykiem. Cóż, przedstawia się to zdziebko inaczej. Damien nie jest ani ponurakiem, ani też nie dusi niczego w sobie. Potrafi tak samo troszczyć się o najbliższe osoby i rozmawiać jak każdy inny. Po prostu trochę go irytuje, że niektórzy ludzie potrafią cieszyć twarz z byle powodu. Za to bardzo chętnie lubi gadać o wszystkim i o niczym, pogawędzi o pogodzie, ale nie pogardzi bardziej konkretną rozmową. No i nie pcha się do nikogo na siłę, bo wie że nie jest pępkiem świata i nie każdy musi za nim przepadać.

Wygląd:
Głowę chłopaka zdobią krótkie blond włosy nakryte kapeluszem. Dość wysoki, skóra nieco opalona, jako że Damien unika słońca. Jest właścicielem zielonych oczu, które można by określić jako „szmaragdowe”, choć może są trochę zbyt jasne. Nosi niebieską koszulę i szarą marynarkę, a także brązowe spodnie przepasane czarnym paskiem. Nie nosi skarpetek, na nogach ma tylko biało-zielone buty. Dość dobrze zbudowany, twarz ma nie za okrągłą i nie za kanciastą. Jest także posiadaczem grubych czarnych brwi. Dziewczyny z jego otoczenia mają go za przystojnego faceta, on jednak uważa, że do ideału trochę mu brakuje. Trochę bardzo. Dlatego niektórzy uważają, że ma zbyt niską samooceną. No ale oceńcie sami, czy każdy musi być zadowolony ze swojego wyglądu?

Inne:
---